27/6/2016 - «Τρεις προκλήσεις για την ανάπτυξη σε Ελλάδα και Ευρώπη». Ομιλία του Υφυπουργού Αλέξη Χαρίτση στο Συνέδριο του Economist

Ο Υφυπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Αλέξης Χαρίτσης συμμετείχε σήμερα στο Συνέδριο του Economist ως κεντρικός ομιλητής στη συζήτηση με θέμα «Νέα επιχειρηματικά μοντέλα και στρατηγικές για την ανάπτυξη». 

Ο Υφυπουργός επισήμανε αρχικά την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η οποία έδωσε τα πράσινο φως για την εκταμίευση των δόσεων του Ιουνίου και του Σεπτεμβρίου, από τις οποίες θα πληρωθούν άμεσα οι οφειλές του δημοσίου προς τους ιδιώτες, που ισοδυναμούν με 3,5 δισ. ευρώ που θα δώσουν ανάσα στην πραγματική οικονομία. Ο κ. Χαρίτσης συνέχισε αναφέροντας ότι: «Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αναζωογόνηση του χρηματοπιστωτικού τομέα, την πετυχημένη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την χθεσινή απόφαση της ΕΚΤ για επαναφορά του waiver, που δίνει, πλέον, τη δυνατότητα φτηνού δανεισμού στις ελληνικές τράπεζες και την προοπτική ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, δημιουργούν συνθήκες σταθερότητας και εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία».

Ο Υφυπουργός όμως επισήμανε: «Το σταθερό οικονομικό περιβάλλον είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την απελευθέρωση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας. Τρεις είναι οι ικανές συνθήκες για αυτό: δύο εγχώριες και μία ευρωπαϊκή. Πρώτα απΆ όλα, μια ολοκληρωμένη στρατηγική σε σχέση με την αξιοποίηση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων. Για πρώτη φορά όλα τα διαθέσιμα χρηματοοικονομικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, Αναπτυξιακός Νόμος, εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και Αναπτυξιακό Ταμείο) λειτουργούν συμπληρωματικά για την επίτευξη ενός ενιαίου στόχου. Ο στόχος αυτός αποτελεί τη δεύτερη ικανή συνθήκη: Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με σαφή προσανατολισμό στη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη. Βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει ενίσχυση των στοχευμένων, δημόσιων και ιδιωτικών, παραγωγικών επενδύσεων, παραγωγικά αποτελεσματικών και κοινωνικά χρήσιμων. Δίκαιη ανάπτυξη σημαίνει αναλογικότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου με αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων και δημοκρατία στην παραγωγή και με διεύρυνση των συμμετεχόντων στα οφέλη της ανάπτυξης. Τρεις είναι οι κομβικές έννοιες για την παραγωγική ανασυγκρότηση: καινοτομία, εξωστρέφεια και επενδύσεις έντασης γνώσης. Αξιοποιούμε το υψηλά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει η χώρα και στηρίζουμε δραστηριότητες σε τομείς με έντονα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Στοχεύουμε σε μία οικονομία εξωστρεφή που θα βασίζεται στην παραγωγή υψηλής προστιθέμενης αξίας και στη διεύρυνση της εξαγωγικής της βάσης».

Ο κ. Χαρίτσης υπογράμμισε τέλος: «Η τρίτη συνθήκη αφορά στο σύνολο της Ευρώπης κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε μια Ευρώπη που αλλάζει και που οι αντοχές της δοκιμάζονται από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες οδήγησαν αφενός σε οικονομική στασιμότητα και αφετέρου σε περιθωριοποίηση των πιο παραγωγικών στρωμάτων, είναι επιτακτική η έναρξη μιας σοβαρής συζήτησης για την άρση των υφεσιακών πολιτικών. Η απάντηση στην ευρωστασιμότητα δεν μπορεί παρά να είναι περισσότερη δημοκρατία στην παραγωγή και κοινωνικά υπεύθυνες επενδύσεις».Ο Υφυπουργός όμως επισήμανε: «Το σταθερό οικονομικό περιβάλλον είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την απελευθέρωση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας. Τρεις είναι οι ικανές συνθήκες για αυτό: δύο εγχώριες και μία ευρωπαϊκή. Πρώτα απΆ όλα, μια ολοκληρωμένη στρατηγική σε σχέση με την αξιοποίηση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων. Για πρώτη φορά όλα τα διαθέσιμα χρηματοοικονομικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, Αναπτυξιακός Νόμος, εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και Αναπτυξιακό Ταμείο) λειτουργούν συμπληρωματικά για την επίτευξη ενός ενιαίου στόχου.

Ο στόχος αυτός αποτελεί τη δεύτερη ικανή συνθήκη: Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με σαφή προσανατολισμό στη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη. Βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει ενίσχυση των στοχευμένων, δημόσιων και ιδιωτικών, παραγωγικών επενδύσεων, παραγωγικά αποτελεσματικών και κοινωνικά χρήσιμων. Δίκαιη ανάπτυξη σημαίνει αναλογικότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου με αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων και δημοκρατία στην παραγωγή και με διεύρυνση των συμμετεχόντων στα οφέλη της ανάπτυξης. Τρεις είναι οι κομβικές έννοιες για την παραγωγική ανασυγκρότηση: καινοτομία, εξωστρέφεια και επενδύσεις έντασης γνώσης. Αξιοποιούμε το υψηλά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει η χώρα και στηρίζουμε δραστηριότητες σε τομείς με έντονα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Στοχεύουμε σε μία οικονομία εξωστρεφή που θα βασίζεται στην παραγωγή υψηλής προστιθέμενης αξίας και στη διεύρυνση της εξαγωγικής της βάσης».

Ο κ. Χαρίτσης υπογράμμισε τέλος: «Η τρίτη συνθήκη αφορά στο σύνολο της Ευρώπης κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε μια Ευρώπη που αλλάζει και που οι αντοχές της δοκιμάζονται από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες οδήγησαν αφενός σε οικονομική στασιμότητα και αφετέρου σε περιθωριοποίηση των πιο παραγωγικών στρωμάτων, είναι επιτακτική η έναρξη μιας σοβαρής συζήτησης για την άρση των υφεσιακών πολιτικών. Η απάντηση στην ευρωστασιμότητα δεν μπορεί παρά να είναι περισσότερη δημοκρατία στην παραγωγή και κοινωνικά υπεύθυνες επενδύσεις».Ο Υφυπουργός όμως επισήμανε: «Το σταθερό οικονομικό περιβάλλον είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την απελευθέρωση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας. Τρεις είναι οι ικανές συνθήκες για αυτό: δύο εγχώριες και μία ευρωπαϊκή. Πρώτα απΆ όλα, μια ολοκληρωμένη στρατηγική σε σχέση με την αξιοποίηση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων. Για πρώτη φορά όλα τα διαθέσιμα χρηματοοικονομικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, Αναπτυξιακός Νόμος, εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και Αναπτυξιακό Ταμείο) λειτουργούν συμπληρωματικά για την επίτευξη ενός ενιαίου στόχου. Ο στόχος αυτός αποτελεί τη δεύτερη ικανή συνθήκη: Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με σαφή προσανατολισμό στη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη. Βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει ενίσχυση των στοχευμένων, δημόσιων και ιδιωτικών, παραγωγικών επενδύσεων, παραγωγικά αποτελεσματικών και κοινωνικά χρήσιμων. Δίκαιη ανάπτυξη σημαίνει αναλογικότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου με αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων και δημοκρατία στην παραγωγή και με διεύρυνση των συμμετεχόντων στα οφέλη της ανάπτυξης. Τρεις είναι οι κομβικές έννοιες για την παραγωγική ανασυγκρότηση: καινοτομία, εξωστρέφεια και επενδύσεις έντασης γνώσης. Αξιοποιούμε το υψηλά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει η χώρα και στηρίζουμε δραστηριότητες σε τομείς με έντονα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Στοχεύουμε σε μία οικονομία εξωστρεφή που θα βασίζεται στην παραγωγή υψηλής προστιθέμενης αξίας και στη διεύρυνση της εξαγωγικής της βάσης».

Ο κ. Χαρίτσης υπογράμμισε τέλος: «Η τρίτη συνθήκη αφορά στο σύνολο της Ευρώπης κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε μια Ευρώπη που αλλάζει και που οι αντοχές της δοκιμάζονται από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες οδήγησαν αφενός σε οικονομική στασιμότητα και αφετέρου σε περιθωριοποίηση των πιο παραγωγικών στρωμάτων, είναι επιτακτική η έναρξη μιας σοβαρής συζήτησης για την άρση των υφεσιακών πολιτικών. Η απάντηση στην ευρωστασιμότητα δεν μπορεί παρά να είναι περισσότερη δημοκρατία στην παραγωγή και κοινωνικά υπεύθυνες επενδύσεις».