 Κυρίες και κύριοι,
Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα στο συνέδριο του Economist – ένα συνέδριο που έχει εξελιχθεί σε κορυφαίο θεσμό για την οικονομική και πολιτική μας ζωή.
Εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δεν μπορεί να παρευρεθεί λόγω του γνωστού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει, θα αναπτύξω σήμερα κάποιους βασικούς άξονες της πολιτικής μας.
Εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να είμαι πολύ αναλυτικός, διότι για λόγους πολιτικής και θεσμικής τάξης οι βασικές ανακοινώσεις θα πρέπει να γίνουν από τον πρωθυπουργό στις προγραμματικές δηλώσεις.
Θα επιχειρήσω πάντως να δώσω ένα περίγραμμα για τους άξονες στους οποίους θα στηριχθεί η πολιτική μας.
Αγαπητοί φίλοι,
Ως κυβέρνηση έχουμε πλήρη επίγνωση του πού βρισκόμαστε. Γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική κρίση. Μιλήσαμε εξαρχής με ειλικρίνεια. Δεν θεωρούμε ότι η χώρα είναι καταδικασμένη ν’ αποτύχει, αλλά και δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά με τον αυτόματο πιλότο. Γι αυτό και δεν τάξαμε κήπους με τριαντάφυλλα. Ξεκαθαρίσαμε ότι ο δρόμος είναι ανηφορικός, αλλά είναι ο μόνος δρόμος. Και το έθνος πρέπει να τον ανέβει ενωμένο έως την κορυφή.
Για την υπέρβαση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι κομβικής σημασίας ο ρόλος της πολιτικής. Διότι ούτε η οικονομία μπορεί να γιατρευτεί μόνη της. Ούτε η κοινωνία μπορεί να δώσει έτοιμες και επεξεργασμένες λύσεις. Η πολιτική είναι που πρέπει να υπερβεί τον εαυτό της, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος με λύσεις που είχαν αποτελέσματα σε άλλες πιο προηγμένες από εμάς χώρες.
Και ακριβώς επειδή οι δυσκολίες δεν έχουν προηγούμενο, πρέπει όλοι να πολιτευθούμε σαν να είναι η τελευταία θητεία μας στην κυβέρνηση!
Με αίσθημα πατριωτικής ευθύνης και χωρίς να υπολογίζουμε κανένα πολιτικό κόστος.
Οι δημόσιες σχέσεις και οι επικοινωνιακές μεθοδεύσεις, ειδικά στην παρούσα συγκυρία, είναι συνταγή αποτυχίας.
Η κρίση που βιώνει η Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της επικράτησης ενός παρωχημένου μοντέλου ανάπτυξης που απαξίωσε την επιχειρηματικότητα και ενοχοποίησε την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Επικράτησε η στρεβλή εντύπωση ότι μπορούμε να έχουμε επενδύσεις χωρίς επενδυτές, εργαζόμενους χωρίς εργοδότες, αποτελέσματα χωρίς δουλειά.
Ήταν ένα ιδιότυπο μείγμα λαϊκισμού, κρατισμού και ιδεοληψιών, όμοιο του οποίου δεν υπήρξε σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Αυτό θα προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε. Όχι με ευχές και προσευχές, ούτε με μαγικές συνταγές, αλλά με πολιτικές που δοκιμάστηκαν και πέτυχαν σε κράτη, που όταν ταξιδεύουμε λέμε «γιατί δεν είμαστε και εμείς έτσι».
Κωδικοποιώντας την πολιτική μας θα έλεγα ότι επιδιώκουμε την αγκύρωση της χώρας στην ευρωζώνη, την άμβλυνση δυσάρεστων κοινωνικά μέτρων ιδιαίτερα για τους ασθενέστερους και την σταδιακή αλλαγή πορείας της χώρας έτσι ώστε να ξεφύγει από το βαθύ τέλμα ύφεσης.
Προκειμένου να μετριαστεί το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Γι αυτό επικεντρωνόμαστε σε τέσσερις βασικούς άξονες:
Πρώτος, η ανάκτηση της εμπιστοσύνης.
Δεύτερος, η ενίσχυση της ρευστότητας.
Τρίτος, η αναθέρμανση της οικονομίας και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.
Και τέταρτος, η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας με ένα πιο ευέλικτο και κοινωνικά δίκαιο κράτος.
Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών και των επενδυτών είναι το πρώτο και βασικότερο προαπαιτούμενο. Και ως προς αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η πολιτική κατάσταση και ιδιαίτερα η πολιτική σταθερότητα της χώρας. Χρειαζόμαστε ένα καινούριο πολιτικό και κοινωνικό κλίμα, με το οποίο η Ελλάδα μπορεί να εκπλήξει ευχάριστα.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση στηρίζεται από τρία κόμματα που αθροίζουν σχεδόν το 50% των πολιτών είναι ασφαλώς πολύ σημαντικό.
Αυτό το κλίμα συνεννόησης και συλλογικής προσπάθειας θα πρέπει όλοι να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Κάθε τι άλλο, κάθε μικροπολιτική ή μικρόψυχη προσέγγιση της πραγματικότητας είναι ανάξια της κρισιμότητας των στιγμών που διανύουμε.
Δεύτερος μεγάλος στόχος είναι η στήριξη της ρευστότητας, για να μην πέσει η αγορά σε ακόμα βαθύτερο τέλμα. Αγορά χωρίς χρήματα είναι σαν μια βρύση χωρίς νερό.
Οι κινήσεις θα γίνουν σε πέντε κυρίως κατευθύνσεις:
Πρώτον, η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος το ταχύτερο δυνατόν.
Δεύτερον, η εμπέδωση κλίματος και η διαμόρφωση των προϋποθέσεων για την επιστροφή των καταθέσεων στις Ελληνικές τράπεζες.
Τρίτον, άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για να εξασφαλίσουμε την ενεργότερη παρουσία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Τέταρτον, επιδίωξη για τη δημιουργία ενός νέου Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου, με στήριξη και από ευρωπαϊκούς πόρους.
Πέμπτον, στο πλαίσιο αυτό, θα επιδιώξουμε επίσης την όσο το δυνατόν ταχύτερη επιστροφή οφειλών του Δημοσίου, στις επιχειρήσεις, ύψους 6 δις ευρώ.
Από την άλλη, στο εσωτερικό, θα προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό τα αναπτυξιακά εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας:
- Το ΕΣΠΑ, με όλες τις κινήσεις που θα επιτρέπουν την επίσπευση της απορρόφησης πόρων – αν και αρκετές από τις δράσεις του συνδέονται με την αντιμετώπιση της ρευστότητας για το οποίο μίλησα.
- Τον Επενδυτικό Νόμο, με κάποιες στοχευμένες διορθώσεις που θα συμβάλουν στην καλύτερη εφαρμογή του.
- Το ΕΤΕΑΝ, προσαρμόζοντας τα προγράμματα στις ανάγκες της αγοράς ειδικότερα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Ο τρίτος μεγάλος άξονας είναι η αναθέρμανση της οικονομίας και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.
Ο Δημόσιος τομέας δεν μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Γι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Όχι για λόγους δογματικούς, αλλά γιατί μόνο έτσι θα βρουν οι άνεργοι δουλειά. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει μια χώρα φιλική στις επενδύσεις. Με ένα νέο, απλό και σταθερό για αρκετά χρόνια φορολογικό νόμο. Με περαιτέρω απλούστευση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Με αντιμετώπιση των προβλημάτων αδιαφάνειας στο Δημόσιο τομέα. Με έμφαση στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, όπως είναι οι τομείς του τουρισμού, της ναυτιλίας, της ενέργειας, της προσαρμοσμένης στις σύγχρονες καταναλωτικές ανάγκες γεωργίας.
Καθοριστικής σημασίας σε αυτό τον τομέα θα είναι η επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας. Το πρόγραμμα αυτό, αν προχωρήσει σωστά, μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο αναπτυξιακής πολιτικής. Δεν είναι μόνο το ταμειακό όφελος. Είναι κυρίως το θετικό μήνυμα που στέλνει η χώρα για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων στην Ελλάδα.
Παράλληλα, θα εργαστούμε σκληρά για να ξεμπλοκάρουμε έργα που θα τονώσουν άμεσα την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας: Τους πέντε μεγάλους αυτοκινητόδρομους και όλα τα υπόλοιπα έργα του ΕΣΠΑ, το ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης και τις επεκτάσεις του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας.
Στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε τι πρέπει να γίνει για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας. Υπάρχουν μελέτες ξένων και ελληνικών φορέων και εταιρειών που τα υποδεικνύουν με λεπτομέρειες. Το ζητούμενο είναι να περάσουμε από την θεωρία στην πράξη. Να βρεθούν δηλαδή οι άνθρωποι που δεν θα τα περιγράφουν απλώς αλλά θα τα πραγματοποιήσουν κιόλας. Και αυτός είναι ο βασικός στόχος της νέας Κυβέρνησης υπό τον Αντώνη Σαμαρά.
Ο τέταρτος άξονας είναι ένα αποτελεσματικό Δημόσιο. Χρειαζόμαστε λιγότερη γραφειοκρατία. Ταχύτερες διαδικασίες. Σεβασμό του κράτους απέναντι στον πολίτη.
Να ξεφύγουμε από τις λογικές του κρατισμού, που ήταν η κυρίαρχη πολιτική αντίληψη στο μεταπολιτευτικό οικονομικό μοντέλο, με τα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα.
Να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στο «κρατικό» και το «κοινωνικό». Με πρόσχημα την κοινωνική πολιτική κρατικοποιήσαμε τη ζωή μας και δημιουργήσαμε ένα αντικοινωνικό κράτος. Δεν χρειαζόμαστε ένα κράτος που μεγαλώνει συνεχώς προς όφελος κάθε λογής μανδαρίνων, αλλά ένα κράτος που θα είναι πραγματικός συμπαραστάτης του πολίτη σε θέματα ασφάλειας, δικαιοσύνης, υγείας, παιδείας.
Είναι ευχής έργο τουλάχιστον που σήμερα αρχίζει να ωριμάζει σε όλους τους χώρους η αντίληψη ότι ο κρατισμός όχι μόνο δεν διασφαλίζει την κοινωνική προστασία, αλλά αντιθέτως ενισχύει τις ανισότητες και αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη.
Ο βασικός ρόλος του κράτους στην αγορά είναι να διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του ανταγωνισμού, ο οποίος είναι το πιο σημαντικό όπλο στη μάχη για τη συγκράτηση των τιμών.
Γι αυτό και σε συνεργασία με την Επιτροπή Ανταγωνισμού θα επιδιώξουμε την αντιμετώπιση στρεβλώσεων στην αγορά με εμπόδια που τέθηκαν τεχνητά για να ωφελούνται λίγοι εις βάρος των πολλών.
Θα προχωρήσουμε σ΄ ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού του Δημόσιου τομέα στηριγμένο στην αξιολόγηση και την αξιοκρατία. Με κέντρο όχι τους φορείς, αλλά τους πολίτες. Με καλύτερες υπηρεσίες. Με περιορισμό π.χ. του χρόνου διεκπεραίωσης βασικών υποχρεώσεων του Κράτους απέναντι στους Ελληνες και τις Ελληνίδες.
Θα επιδιώξουμε παράλληλα μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες την μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων της κοινωνικής πολιτικής που μπορεί ν’ ασκήσει το κράτος. Γνώμονας δεν θα είναι τα συμφέροντα των προμηθευτών, αλλά των φορολογούμενων και των κοινωνικά αδύναμων. Μαζί με την κοινωνική ευαισθησία χρειάζεται και κοινωνική αποτελεσματικότητα.
Αγαπητοί φίλοι,
Οι όποιες λύσεις δεν είναι αποκομμένες από τις εξελίξεις και τις αποφάσεις που θα ληφθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αν η Ευρώπη δεν βρει γρήγορα οριστικές λύσεις, αυτό θα έχει σίγουρα αρνητικές συνέπειες και σε μας. Ιστορικά η Ευρώπη προχωρεί εν μέσω κρίσεων και μερικές φορές και μέσω κρίσεων.
Θέλω να ελπίζω ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δείχνουν την βούληση της Ευρώπης να ξεπεράσει την κρίση και να φτάσει στον προορισμό της.
Η Ευρωζώνη έχει κάνει βήματα τα τελευταία τρία χρόνια αλλά πρέπει ν’ αυξήσει την ταχύτητά της.
Είναι φανερό πλέον ότι η λύση είναι στην πραγματική δημοσιονομική ένωση, στην ενίσχυση του ρόλου της ΕΚΤ, στην κοινή διαχείριση του χρέους. Οι αγορές νομίζω ότι δεν θα ησυχάσουν μέχρι να φτάσουμε εκεί. Γι’ αυτό και πρέπει το ταχύτερο να βρεθούν κοινοί παρανομαστές. Και βασικό προαπαιτούμενο είναι το πολιτικό θάρρος απ’ όλες τις κυβερνήσεις.
Όντας στο μάτι του κυκλώνα, ως Ελλάδα χρειαζόμαστε προφανώς την ευρωπαϊκή στήριξη. Στις συζητήσεις που έγιναν στη Σύνοδο Κορυφής, ξεκαθαρίσαμε τη δέσμευσή μας να προχωρήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση, στον περιορισμό των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους.
Τονίσαμε, όμως, από την άλλη πλευρά, ότι δεδομένης της μεγάλης ύφεσης και της ανεργίας είναι ανάγκη να υπάρξουν προσαρμογές στο ελληνικό οικονομικό πρόγραμμα έτσι ώστε αυτό να καταστεί περισσότερο κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά αποτελεσματικό.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια επιφυλακτικότητα απέναντι στη χώρα μας.
Ορισμένοι αισθάνονται ότι η Ελλάδα δεσμεύθηκε στο παρελθόν να κάνει κάποια πράγματα και δεν τα έκανε όλα. Το αν αυτή η επιφυλακτικότητα υφίσταται δικαίως ή αδίκως δεν είναι το πρωτεύον αυτή την ώρα. Σημασία σήμερα έχει να γίνει σαφές ότι κάτι αλλάζει. Να δείξουμε ότι η δέσμευσή μας να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις είναι ισχυρή και ότι υλοποιείται.
Το νέο φορολογικό σύστημα, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η απλούστευση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, όλα όσα ανέφερα προηγουμένως, είναι κινήσεις που θα δείξουν ότι η Ελλάδα παίρνει πρωτοβουλίες και θα αποτελέσουν μια ευχάριστη έκπληξη από την πλευρά της χώρας.
Αν εμείς είμαστε αξιόπιστοι, θα δείξουν και εκείνοι την αλληλεγγύη τους. Όσο περισσότερα κάνουμε στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών τόσο περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε στη συνέχεια.
Θεωρώ, για παράδειγμα, ότι σε μια επόμενη φάση θα μπορούμε να ζητήσουμε να επανεξεταστεί και η περίπτωση των ενισχύσεων που δόθηκαν και στο δικό μας τραπεζικό σύστημα, με βάση τις πρόσφατες αποφάσεις που ελήφθησαν στην ΕΕ. Με απευθείας παρέμβαση των ευρωπαϊκών μηχανισμών – του EFSF και του ESM – χωρίς επιβάρυνση του δημοσίου χρέους. Αυτό είναι κάτι που θα μειώσει αυτομάτως κατά αρκετά δις το δημόσιο χρέος μας, άρα και το κόστος εξυπηρέτησής του.
Κυρίες και κύριοι,
Όπως προανέφερα, δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, καθώς εκκρεμούν οι προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού.
Δεν θέλω επίσης να δώσω κάποιο μήνυμα υπεραισιοδοξίας. Από τη φύση μου άλλωστε δεν ενθουσιάζομαι εύκολα.
Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να αναστρέψουμε το κλίμα. Αρκεί να φερθούμε όλοι έχοντας απόλυτη συναίσθηση του πού βρισκόμαστε.
Δίπλα στον οικονομικό πόλεμο που έχουμε μπροστά μας δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε και έναν κοινωνικό ή πολιτικό εμφύλιο πετροπόλεμο.
Ασφαλώς δεν είμαστε καταδικασμένοι να συμφωνούμε σε όλα. Ούτε θα αλλάξουμε τη φύση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος όπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν διακριτό θεσμικό ρόλο.
Όμως η καλή πίστη και η εθνική ενότητα είναι αρετές που πρέπει να χαρακτηρίζουν και την Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση.
Εκλογές μπορεί να κερδίσουν ή να χάσουν όλοι. Αυτό που δεν πρέπει να χαθεί είναι η πατρίδα μας.
Οι Έλληνες έκαναν τεράστιες θυσίες τα τελευταία δυόμισι χρόνια και δεν πρέπει να πάνε χαμένες.
Πρέπει να διαφυλάξουμε την πολιτική σταθερότητα, που επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά είναι το βασικό πολιτικό προαπαιτούμενο κάθε αναπτυξιακού εγχειρήματος.
Αγαπητοί φίλοι,
Η πατρίδα μας γέννησε το ευρωπαϊκό πνεύμα. Και θα μείνει στην Ευρώπη με ευρωπαϊκή λογική και με ελληνική επιμονή και περηφάνια. Πρέπει να το βάλουμε πείσμα. Εθνικό πείσμα. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα ούτε από τους Ιρλανδούς , ούτε από τους Πορτογάλους που τα προγράμματα τους πηγαίνουν καλύτερα, ούτε από άλλους λαούς που δεν αντιμετωπίζουν παρόμοια οικονομική κρίση. Έχουμε και την ιστορική πορεία και το έμψυχο υλικό που αποδεικνύουν ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αρκεί να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Και να δουλέψουμε με σχέδιο και εθνική ενότητα. Ξέροντας ότι δεν δίνουμε μια μάχη για την επιτυχία οποιουδήποτε κυβερνητικού προγράμματος, αλλά μια μάχη για να ξανάρθει και πάλι το χαμόγελο σε μας και τις οικογένειες μας. Μια μάχη για την Ελλάδα.
Από την πλευρά της Κυβέρνησης μία καταληκτική δήλωση :
Τυχόν αποτυχία της κυβέρνησης θα είναι δυστυχώς και αποτυχία της χώρας. Γι αυτό και στόχος μας είναι ένα δυναμικό ξεκίνημα. Για να ανακτήσουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη, να φύγουμε από το μάτι του κυκλώνα και να μπούμε σε μια ομαλή πορεία. Να τρέξουμε γρήγορα εκπληρώνοντας στην ουσία το πατριωτικό μας καθήκον: να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια και δυνατή. Και μπορούμε να το πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ
| 
επιστροφή
infoepan@mou.gr
